Bosuilen in een park

Dinsdag 7 april en donderdag 9 april 2015: als ik op dinsdagavond laat na een bestuursvergadering naar huis fiets door het Vondelpark, niet eng want ook om kwart voor twaalf  's avonds rijden er hordes fietsers, waarempel de meesten met licht, hoor ik bosuilen roepen, jonge uilen. Ik fiets een paadje in en probeer ze te lokaliseren. Ze zitten buiten het park, dus de eerste de beste uitgang genomen en teruggefietst, en luister, in twee bomen hoor ik ze roepen, twee of drie stuks. Op zicht ontdekken kan ik ze niet, dus maar weer op de fiets naar huis. Iets verderop hoor ik de ouders, zowel pa als moe. Er komt ook nog een roepende blauwe reiger over, wat doen die beesten toch zo laat?
Woensdagmiddag sta ik op het punt om te gaan kijken, als een zoon langskomt. Een dag later dan maar, en jawel, na eventjes zoeken heb ik ze gevonden. Op mijn verzoek mag ik in de tuin komen fotograferen, dan heb ik veel beter zicht, en daar zijn ze dan, een ouder en maar liefst vier jongen! Wat een weelde! Ze zitten lekker in de zon te dutten, en een paar jonge uilen doen nieuwsgierig hun ogen open.
Ik ga ondanks het lekkere weer gauw naar huis om de foto's te bewerken. De ouder heeft zo te zien ergens gebadderd, kop en schouders vertonen natte pieken. Blijft toch een vraag, want het zijn nachtactieve dieren. Een dag later krijg ik van een bosuilendeskundige een artikeltje toegestuurd dat hij net geschreven had, met een statistiekje van het aantallenverloop van de bosuilparen in Noord-Kennemerland sinds 1986. Het gaat op en neer, maar verheugend is het te zien dat er sinds vorig jaar 51% meer broedparen zijn. Goed muizenjaar geweest.

Eerste Blauwborst

Paaszondag 5 april 2015: wekker op 7 uur, en om half 9 opstaan. O, o, echt geen echte vogelaar... We zitten om kwart over 9 op de fiets en gaan de kleine bonte specht zoeken in de duinen. Omdat het toch nog redelijk vroeg is zit een zanglijster in een topje te zingen dat het een lieve lust is. Aandacht doet hem niks. In het bos dartelen twee grote bonte spechten achter elkaar aan, buizerden wieken in de stille lucht hun rondjes en een havik voert baltsvluchten uit, hij stort zich als een steen naar beneden.
Flink ingepakt tegen de kou maken we een wandeling, begeleid door vogelzang. Vink, roodborst, tjiftjaf en koolmees doen hun best, maar of goudhaantjes ook opvallend zingen tijdens de balts weet ik niet, ik merk er in ieder geval niks van. De foto's van deze zenuwpeesjes mislukken vanwege de vele takjes.
De duinen zijn erg nat, overal zijn plassen en vennen. Twee groene kikkers maken zachte rollende geluiden. En dan is daar mijn eerste blauwborst van dit jaar! Hij doet erg zijn best er op zijn voordeligst uit te zien en een aanlokkelijk lied te zingen. Drie heggemussen worden er opgewonden van. De soortenrijkdom is groot vandaag, graspiepers, een kneu, rietgorzen, roodborsttapuiten, een sperwer, ze komen allemaal op mijn lijstje. Mensen zijn er ook in overvloed, en Hooglanders.
Op de terugweg naar de fietsen,- de koffie lonkt, mèt gevulde koeken- , beklim ik nog even een duintje om een blik in het Cremermeer te werpen. Twee kleine plevieren struinen rond op een zandplaat en een dikke hommel snort voorbij. Het is lente.

Zanglijster

Buizerd

Grote bonte spechten

Roodborst

Havik

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Blauwborst

Heggemus

Graspieper

Hooglander onder de rook van de Hoogovens

Kleine plevier

Stad

Vrijdag 3 april 2015: Goede Vrijdag. Geen tocht naar Golgotha, maar naar de stad, i.c. Haarlem. Gisteren zaten de bosuilen zo mooi in de zon, en had ik alleen een telefoontje om een foto te maken, nu zitten ze in zacht licht, de volwassen vogel niet zo fotogeniek want hij slaapt. Ga ergens staan en kijk omhoog, en hordes mensen doen hetzelfde. In dit geval weten veel mensen van het bestaan van de uilen en knopen ze een gesprek aan. De uilen zitten hier al een jaar of acht en kijken neer op een drukke busroute.
Bij de televisietoren is geen slechtvalk te zien, alleen schijtsporen waaraan je kunt zien dat bepaalde zitplaatsen favoriet zijn. Winterkoningen zijn volop bezig met de balts en manifesteren zich nogal. Goed aangekleed is het heerlijk fietsen en ik ga door naar de lepelaars die ook weer zonder dat het ze iets kan schelen langs de snelweg hun broedplaats hebben gekozen. Achter het benzinestation staat een medelander zich bijkans een hartaanval te bellen, hij spat uit elkaar van woede, en roept tenminste een dozijn maal op orkaansterkte: "jij bent dood", met slechts een licht accent. Enerzijds voel ik de behoefte hem tot kalmte te manen, anderzijds krijg ik de neiging om zijn kenteken op te nemen en een foto van hem te maken, voor áls. Een wielrenner kijkt nog verbijsterd om bij het horen van het geschreeuw.
De lepelaars trekken veel bezoekers, jammer dat het bosschage zo dicht is. Er broeden er al wat, maar de blauwe reigers staan ook nog op hun nesten, en tot mijn verrassing brengt een reiger zelfs een tak naar zijn nest. Zouden de eerdere broedsels mislukt zijn? In januari heb ik al een dood reigertje gevonden. Of broeden ze meermalen per jaar?
Terug in de stad ga ik nog even kijken bij de bosuilen. Dit keer zet ik de adult wat leuker op de foto. Maar de leukste foto van vandaag is van de vrijende houtduiven.

adulte Bosuil

jonge Bosuil

Houtduiven

Pimpelmees

Tjiftjaf

Turkse tortel

Winterkoning

Blauwe reiger

Lepelaar

Duinen

Woensdag 1 april 2015: plan om naar het Vogelmeer te fietsen, maar ik sla af richting IJmuiden. Het waait nog steeds flink en mijn kijker houd ik maar met moeite stil. Geen grauwe klauwieren nog. Er zijn nauwelijks vogels die zich meer dan een paar meter boven de grond wagen, een buizerd blijft beneden de boomgrens. Tijdens een wandeling hoor ik overal zangvogeltjes, zij vinden het duidelijk lente. Boven het Duinmeer jaagt een visdiefje, erin duikt een eendje steeds onder en vlak voor de schuilhut strijkt een witte kwikstaart neer. Vogelhutten zijn prettig, je kunt zitten, bent uit beeld en bovendien ben je wat beschut.
Op de terugweg ga ik even in de zon op een bankje in het duinbos zitten: goudvink, glanskop, koolmees, pimpel, tjiftjaf, vink, alles laat zich horen en zien.
De mens bleef thuis vandaag, ik heb alleen een liefhebber van orchideeën gesproken. Hij ging poep scheppen, van de hooglanders, voor zijn tuin.

Buizerd

vrouwtje Brilduiker

jagernde Visdief

Witte kwikstaart

Heggemus

Glanskop met voer

 

man Vink

Hooglanders