Voor wie wil kijken: Vossen, eindelijk!

Vrijdag 21 augustus 2015: T. heeft wilde plannen. Met de fiets op de trein, uitstappen in Heemstede en dan peddelen naar Panneland. Voor zijn bucketlist: velduil, vossen en nog iets wat ik vergeten ben. Als ik bij station Heemstede sta, en al diverse sms-jes heb ontvangen en gestuurd, belt T. dat hij nog maar tot Sloterdijk is gevorderd. Als je met je fiets weer uit de lift gaat omdat er een vrouw met kinderwagen arriveert, ja, dan werkt je hoffelijkheid toch wel erg tegen. Ik fiets door naar Panneland om daar alvast op het terras koffie te gaan drinken. Hordes wielrenners willen passeren op het smalle fietspad, maar ik ben niet van plan om me door hun gebel en geroep aan de kant te laten dirigeren. Als je voorbij wilt, moet je wachten op een goede gelegenheid, ik heb geen zin in valpartijen. Ze mogen bovendien ook op de weg rijden.
T. arriveert na een reis van twee uur en is toe aan koffie. Dan lopen we de duinen in terwijl het heel zachtjes regent. Op een duintop waar we even gaan zitten voor het mooie overzicht neemt een goudoogdaas me te pakken. Niks te zien verder. Op mijn telefoontje zoek ik op waar iemand de vorige dag mooie foto's heeft gemaakt van vossen en we lopen dwars door de bossen die kant op. T. vindt een prachtige 9e handpen van een havik. Even verder laat een jonge buizerd zich fotograferen, juvenielen zijn gelukkig nog wat afwachtend.
We zijn niet in ons eentje op de plek waar notabene bordjes geplaatst zijn met het opschrift: vossen niet voeren. En ja, we zien een vos. Die heeft kennelijk goede ervaringen met mensen, want ze zoekt ons op en is totaal niet schuw. Toch eigenlijk niet wat je wilt zien, maar de camera's maken overuren. Je kunt de snorharen tellen.
Als we teruglopen zie ik in de verte nog een vos. Hij ziet ons ook en komt naar ons toe, T. maakt foto's vanuit kikkerperspectief. Dit is een leukere ontmoeting want we zijn alleen. Dat geeft wat minder een dierentuingevoel.
We vieren het afstrepen van de bucketlist op het terras in de zon, met bier en eten.